oepsie
Ik ben een chaotische rommelkont eerste klas. Mensen die nooit spontaan bij mij binnen stappen of alleen werk gerelateerd op mijn pad komen willen nog wel eens een ander beeld van me hebben... maar hoe goed ik het soms ook probeer te verbloemen uiteindelijk val ik toch steeds door de mand. Door routines en gewoonten probeer ik mijn chaotische kriebel te onderdrukken. Elke ochtend start ik routineus met het sluiten van het traphek zodra de deurbel gaat. En na het snack moment heb ik mezelf aangeleerd vast zoveel mogelijk rondslingerende spullen in de buurt van de juiste tas te leggen. En toch gebeurt het me toch iets te regelmatig dat ik hier aan het eind van de dag nog iets vind dat hier niet hoort te zijn. Vandaag was ik echter mijn rommeligheid erg dankbaar. Hoeveel anderen mensen zullen er anders zijn die vanmorgen een paars gestreepte handschoen gecombineerd hadden met een grijze omdat er in de gauwigheid geen kloppend paar lag. Op de terugweg, luid zingend over sneeuw, tussen d