de glutenvrije gastouder

  Naast gastouder ben ik ook ouder.  Misschien kan je zelfs wel zeggen ik ben gastouder doordat ik moeder ben. Toen ik moeder werd van mijn zoon voelde ik dat ik zoveel mogelijk thuis wilde zijn om er voor hem te zijn. Het voelde heel gek om oppas voor hem te zoeken om zelf op kinderen van een ander te gaan passen. Na de geboorte van mijn dochter heb ik ook daadwerkelijk de stap naar gastouder gemaakt. Ik heb dus de luxe dat ik mag genieten van kunnen werken, terwijl ik ook thuis voor mijn kinderen ben en ze zelf uit school kan halen. Dat mijn zoon geen continu rooster heeft is dan ook tot vandaag nooit een probleem geweest. Dat we hem tussen de middag ophalen is voor de kinderen een terugkerende, herkenbare routine. Ik genoot altijd (nou ja bijna altijd,... met regen of oververmoeide kinderen wat minder) tussen de middag van de frisse neus die we even mochten halen en de blije koppies in mijn bakfiets als ze mijn zoon het schoolpad af zagen lopen. Tot ongeveer 2 weken geleden mijn

 Uit de slaapkamer van mijn twee peuters hoor ik luid gelach. Ze liggen me te roepen vanuit bed. Hilariteit voor de twee, want mijn dochter heeft het hoogste woord en roept me bij mijn voornaam. Als ik alleen mama ben doet ze dit normaal niet maar tussen de andere kinderen is dit vooral een grappig spelletje voor haar. Ze liggen flink met elkaar te kletsen en hoor ze afspreken "slapen nee?". Ik besluit het even te laten om te proberen of het vanzelf stopt.  Het gelach en geklets word echter luider en ondeugender en ik besluit even polshoogte te gaan nemen.   Als ik halverwege de trap loop hoor ik een deur open gaan.  Twee euforische koppies kijken me aan vanaf het traphek. Het is ze gelukt de slaapzakken uit te trekken en uit de bedjes te klimmen. Inwendig barst ik in lachen uit om de ondeugende trotse koppies die ik aantref. Dit gevoel groeit als ik de kamer binnen stap. Het is feest! Alle knuffels liggen bezaaid over de grond en de sokken liggen er als confetti tussen.  Dit