kattenkwaad in de slaapkamer

 Uit de slaapkamer van mijn twee peuters hoor ik luid gelach. Ze liggen me te roepen vanuit bed. Hilariteit voor de twee, want mijn dochter heeft het hoogste woord en roept me bij mijn voornaam. Als ik alleen mama ben doet ze dit normaal niet maar tussen de andere kinderen is dit vooral een grappig spelletje voor haar. Ze liggen flink met elkaar te kletsen en hoor ze afspreken "slapen nee?". Ik besluit het even te laten om te proberen of het vanzelf stopt.  Het gelach en geklets word echter luider en ondeugender en ik besluit even polshoogte te gaan nemen.  

Als ik halverwege de trap loop hoor ik een deur open gaan. 

Twee euforische koppies kijken me aan vanaf het traphek. Het is ze gelukt de slaapzakken uit te trekken en uit de bedjes te klimmen. Inwendig barst ik in lachen uit om de ondeugende trotse koppies die ik aantref. Dit gevoel groeit als ik de kamer binnen stap. Het is feest! Alle knuffels liggen bezaaid over de grond en de sokken liggen er als confetti tussen. 

Dit is de eerste x dat zoiets me overkomt en ik kan me hun lol wel heel erg goed voorstellen. Al is het voor de rust ook wel fijn als dit de laatste x blijft.  Dus ik zet mijn strenge gezicht op en laat ze heel snel terug de bedjes in gaan en spreek ze even kort streng toe.  Dit werkt! Ik hoef gelukkig niet vaak streng te zijn dus ik lees aan hun gezichten af dat ze onder de indruk zijn.

Beneden zet ik de baby foon voor mijn neus en help ze er nog een paar keer aan herinneren dat het bedtijd is en met resultaat want heel snel is het boven stil en genieten er 2 van een middagdutje. 

Ik geniet beneden nog even na. Wat heb ik een mazzel dat dit soort momenten uniek zijn waardoor het eigenlijk vooral ook heel grappig is.  Door mijn hoofd schiet de bekende uitspraak die ik vroeger vaak hoorde van mijn moeder.  

" ik lach wel maar ik vind het niet leuk"

Dit kon ik als kind nooit zo goed rijmen. Mam ik neem hem van je over,  maar pas hem iets aan.... 

Ik lach wel,  stiekem is het best leuk,  maar dit gaan we niet meer zo doen 😉