Sompige voetafdrukken en een heus modderpad

Om kwart over 9 zit ik aan een uitgebreid soepbuffet. Aardbeiensoep, wortelsoep, soep met tomaat, soep met stroop ik krijg de gekste combinaties voorgeschoteld.

De buitenkeuken draait op volle toeren. Voor het eerst sinds hele tijd heb ik de waterkan weer gevuld en is de kliederkeuken compleet. Wat een stralende koppies en wat komt er weer een compleet ander spel op gang. Al gauw zijn de handen zwart, de knieën groen en wordt er met opperste concentratie gespeeld. Genieten!

Bij de derde keer water vullen gaat het mis.  Het kraantje van de watertap stond nog open. Psssst hoor ik  gevolgd door sompige voetstappen. Mijn zanderige schoenen in combinatie met het water, dat als waterval mijn keuken binnen stroomt wordt een heus modderpad! In plaats van me eraan te irriteren merk ik dat het me vrolijk maakt en ik vraag me af waarom ik vrolijk word van een modderige vloer en groene knieën.

En dan realiseer ik me dat ik dit gewoon echt heb gemist! Die zonnestralen, de aangename temperatuur,  het kunnen spelen met water. Het leven buiten. Vandaag mochten we weer voorzichtig  proeven aan het buiten leven dat op ons staat te wachten! (Of ik aan het eind van de zomer nog steeds vrolijk word van modderige voetstappen en groene knieën horen jullie wellicht later 😉 )

En terwijl de kinderen heerlijk verder ontdekken geniet ik tussen het water vullen van een warme kop koffie met enthousiaste vogelgeluiden en kinder gelach op de achtergrond.
Wat heb ik toch een heerlijke baan.